Matatakutin ka ba? Naniniwala ka ba sa kanila? Sa mga taong may matang hindi natin nakikita? O binabalewala mo lang sila? O naiisip mong malakas lang talaga ang topak at saltik sa mga ulo nila?
Ako, oo, naniniwala ako na may mga bagay/di pangkaraniwang bagay sa paligid ko na may mga "third eye" lang daw ang nakakakita.
Kagaya ngayon, muntik nakong tumiklop pero hindi nangyari, kinabahan lang ako. :D
Medyo puro kababalaghan ang napagusapan at naganap.
Actually, matagal ng nawala ang takot ko sa mga ganyang bagay. Multo, mga bad spirits at kung anung anik anik na kababalaghan, nawala yon nung napatira ako sa bahay ng lola ko. Hindi naman sobrang lumang bahay ang bahay ng lola ko, pero madami daw nakatira don na hindi tao.
Nadinig ko din na minsan ng nasunog ang lugar na kinatitirikan ng bahay ng lola ko, pero dahil nga DAW may nakatira duon na nagaalaga sa bahay e himalang tinalunan ng sunog ang bahay ni lola. Oo, tinalunan, imaginine mo nasusunog na ang mga bahay sa paligid ng bahay ng lola e yung bahay ng lola ko hindi man lang nasunog. Pambihira diba. KALOKOHAN! Sigaw ng utak ko ng madinig ko ang kwentong yan, pero lahat sila yun ang sinabi. Okay, okay na lang. Wala kayong proof, picture, mga kwento niyo lang pero sige fine. Kalokohan talaga sabi ng utak ko. :))
Okay ayun na nga, nawala na ang takot ko sa ganyan dahil nga sa pagkakatira ko ng apat na taon sa bahay ng lola ko. Medyo malaki ang bahay ng lola ko sa pangkaraniwan, malawak ang loob. Pero kagaya ng mga bahay na may matatandang nakatira, ang bahay ni lola e madaming litratong nakasabit sa dingding, mga litratong singtanda na niya - black and white. :| Dun ako sa totoo lang natakot nung panahong nakatira ako sa bahay niya, kasi lahat ng picture nakatingin sakin :)) =)) Paranoid much? Haha.
Talon din tayo, hindi tungkol sa bahay ni lola ang entry na to, tungkol talaga to sa bahay namen.
Matagal na kaming nakatira sa bahay namin, nagsimula sa simpleng parang kubo nung una, hanggang sa tagal ng panahon nageevolve din yung bahay namin, medyo lumaki na at gawa na sa solidong pader ang bahay namen, pero di talaga tungkol sa bahay namen. Dun lang sa mga nangyayari ngayon sa bahay, eto ang ilan:
a.) madaling araw, pasado ala una-alas dos siguro,hindi ngayong buwan pero ngayong taon, tulog na tulog ako sa aking kwarto, na hindi ko alam na napabalikwas ang nanay at tatay ko at napatakbo sa kwarto ko upang icheck ako. Bakit?
- base sa kwento ng nanay ko, naalimpungatan sha at nagising ng may marining shang ungol ng dumadaing na babae mula sa kwarto ko. infairness malakas siguro yon dahil may isa pang kwarto ang nakapagitan sa kwarto ko at kwarto ng parents ko. ginising daw ng nanay si tatay upang makasigurado, at ng nagising si tatay nadinig din niya ang daing. bumalikwas sila ng tayo at sumugod sa kwarto ko at duon nakita nila akong tila anghel na himbing na himbing sa pagtulog. :D
kinuwento sakin yan ng nanay ko habang kami ay nagaalmusal. walang biro, dalawa silang nakadinig. :|
b.) madaling araw uli, same time, around 1am din, kagabi lang nangyari, ilang linggo na na duon natutulog ang nanay at tatay ko sa kwarto ko, may kalakihan ang kwarto ko sa tatlong kwarto sa bahay namen, pinakamalaki, para tipid sa kuryente dun sila natutulog malamig kasi sa kwarto ko, alam mo na. lol. pero ayun nga, dinalaw ng insomia ang nanay ko at naglaro na lang sha ng cellphone nya, pampaantok ang dakilang snake. :D habang naglalaro sha, may nadinig sha ' leng! leng! ' Pangalan ng ate ko, boses lalaki daw ang tumatawag. Wala ang ate ko dito sa Pinas, kaya ako naghinala -- baka naman nanaginip lang kayo.
- iginiit ng nanay ko na gising na gising sha, okay, gising sya.
kachat ko si ate kanina, kinuwento ko kay ate:
Ate: Em, sabihin mo kay nanay patawas ako.
Ako: Seryoso ka te? Hahahaha.
Ate: Oo nga bilis, now na kamo. Boses lalaki ba daw? Baka si lolo yun.
Ako: Osige, sabihin ko.
At pinatawas nga ng nanay ko ang ate ko. Posible pala un, kahit pangalan lang pede na. :))
Inferness kinilabutan ako, kung anung anik anik yung ginawa ni aling lita (mangtatawas) at naghugis tao ngaa yung abo at kandila. Hmm.
Sabi ni aling lita, kaluluwa daw yung tumawag sa pangalan ni ate. Lalaki at maaaring malapit sa amin, kaya ang hinuha ng nanay ko e si lolo. Magpamisa at magdasal lang ang sabi ni aling lita, edi yun ang sinabi ko kay ate. Isinangguni din ng nanay kay aling lita yung nadinig nila ng tatay ko, sabi ni aling lita binibiro lang daw sila nung nakatira sa bahay namin. I was like :O :O :O
Nakatira sa bahay? :O HAHAHA! Oo, may nakatira daw sa bahay namin, mga maliliit na puti. :)
Mababait daw at inaalagaan ang bahay namin at pati na din kami, kaya daw yung bahay namin kahit pasukin ng masasamang loob e mahihirapan. May bantay daw kasi, madami pang kwentong mas nakakakilabot na ang venue e sa bahay.
Pero ako, wala akong kakatwang nararamdaman sa bahay namen, masaya nga ko magisa sa bahay e. Sabi ni aling lita mabait nga daw yung nasa bahay, hindi daw nananakit. Gusto mo bang bumisita sa bahay? Overnight ka minsan. ;)
Umuulan sa labas. Mahalumigmig na ang paligid, pero ang utak ko di pa din matahimik.
Ilang araw akong nagmuni muni. Tapos kanina nagbasa ako ng mga blogs. Madami dami din akong nabasa, naiiyak pa nga ko kanina. Nakakarelate kase ko sa mga nababasa ko.
Hindi naman siguro kaartehan yung nadadala ako sa binabasa ko, kase ramdam ko, ramdam na ramdam ko yung sinasabi nung tao.
Nakakatuwa lang, kase dun sa mga nabasa ko parang medyo nagising ako.
Nagising ako sa katotohanan na hindi naman dapat minamadali ang araw o ang oras sa buhay mo. Dapat talaga ienjoy mo, kahit minsan badtrip ka sa buhay na kinalalagyan mo.
Ambilis kasi maginit ng ulo ko, laging inis, laging badtrip, laging may toyo sabi nga ng ate at kuya ko, mana daw ako sa tatay ko na mainitin ang ulo pero ngayon naisip ko at infairness naman na nasimulan ko na gawing masaya lagi ang araw ko. Laging may nagsasabi sakin na iappreciate ko lang daw yung kahit simpleng bagay sa buhay ko. Hindi ko maintindihan yon, I mean na hindi ko maintindihan -- panung appreciation ang gagawin ko?! tas mapapamura nako. Baaad no? Ganyan ako.
Madali lang naman pala gawin kung tutuusin. Iappreciate ang mga simple at maliliit na bagay sa buhay mo, sa paligid mo at mararamdaman mong masaya ka sa mga gingawa mo.
Sa nakalipas na ilang araw pa lang naman, nararamdaman kong masaya ko. Nabawasan nga daw yung pagkabugnutin ko at ramdam ko sa sarili ko parang ang laki agad ng pinagbago ko :D
Sample ng appreciationg ginagawa ko sa buhay ko ngayon:
1. Madalas, akong nagbabantay sa tindahan ng kuya ko. Dahil nga bakasyon, sa tindahan niya ako nagpapalipas ng oras, akong nagtitinda. Sari sari store lang naman sha, madalas bata ang bumibili, naiinis agad ako pag ang kulit kulit ng nabili kaya nagsusungit ako. Hindi ako ngumingiti sa nabili. Kaya ewan ko ba, parang ayaw nila bumili sakin. Pero ngayon nakakapagpasensha nako, at para sakin malaking bagay na yon :) -- Appreciation sa negosyo ng kuya ko. Kapag hindi ako nagpakita ng magandang asal sa harap nila baka mawala ang mga suki ng kapatid ko. Babagsak ang negosyo. Isang simpleng ngiti lang. :)
2. Paggising ko sa umaga nagtitiklop nako ng higaan ko. Dati hindi talaga, kaya lagi akong nasesermunan, laging sinasabi sakin ng nanay ko Kababae mong tao, iligpit mo muna yung higaan mo! Yan lang naman ang gagawin mo sa bahay paggising mo. Hindi ko sinusunod, dahil nga solo naman ako sa kwarto laging sinasabi ko Wala namang makakaalam nyan, ako lang naman hihiga dyan. Ngayon nagliligpit nako ng higaan ko, tapos ngayong naaalala ko yung dating ako naiisip ko, dang burara ko pala. :)) -- Appreciation sa sermon ng nanay ko sa umaga. Ngayon narealize ko na para sakin yon, ayaw nyang lumaki akong burara.
3. Simpleng text, may mga kaibigan akong masipag mag-gm. Ako din mahilig, dati. Ewan ko kinatamaran ko na lang bigla e. Pero ngayon simpleng text na Goodmorning Em :) napapangiti ako. Lalo na pag may pangalan ko, kahit hindi ko minsan gusto yung taong nagtext napapangiti nako. Sabihin nating nakakatats lang na may nakakaalala sayo e ang aga pa. :) -- Appreciation sa taong nakaalala sayo at nageffort pang magtype para lang malaman mo na mahalaga ka sa kanila.
4. Facebooks, Plurk, Twitter, Multiply o kahit Friendster at lahat ng social networking sites, Oo minsan din akong naadik sa lahat ng iyan at yung iba nga adik pa din ako hanggang ngayon. Pero pag dumadating sa point na nagsasawa ako at kinakainisan ko na yung site, naisip ko lang, wala namang ginagawang masama yung site. Hindi naman lumapit sakin yung site. Ako naman yung umupo sa harap ng computer at nagtype para mapunta sa site na yon tapos nainis ako sa kanya dahil nagsawa ako. -- Appreciation sa mga bagay/sites na wala namang ginagawang masama sayo. Minsan namang naadik ako sa kanya at tumulong pa nga na mareach ko ang mga taong malalayo sakin.
5. Yung hangin, nararamdaman ko araw araw, lalo na ngayon na mainit ang panahon nitong nakalipas na summer. Nauso pa ang rotating brownout dito sa Pilipinas nitong buong bakasyon. Dumating ang buwan na araw araw atang nawawalan ng mahigit isang oras na brownout dito samin. Napakaiinit. Ngayon ko naappreciate ang hangin, madaming puno sa paligid ng bahay namin, salamat sa tatay at nanay kong napakahihilig sa halaman. Kaya kahit walang kuryente, lalabas lang ako ng bahay, maglalabas lang ako ng folding bed sa terrace namin at boom! Presko na, feeling donya. -- Appreciation sa mga bagay na hindi mo man nakikita, e hindi naman nawawala sayo. Parang mga tao lang yan na malayo sayo, di man kayo magkita palagi e kung palagi ka naman nilang naaalala at marunong kang pahalagahan sila, hindi sila mawawala sayo :)
Yan ang ilan lang sa mga simpleng bagay sa buhay ko, baka nga yung iba e parehas din sayo na pinapalampas mong iappreciate. Nagmuni-muni ako. Nagisip-isip sa mga bagay bagay na nasa paligid ko. Inalala ang mga nakaraan na ngayon e nakakatawa na lang balikan. Ngayon ko lang nalaman, andami na palang nangyari sa buhay ko na sinayang ko sa walang kabuhulan. Hindi ko na kayang balikan. Hindi ko na kayang ulitin. Pero looking forward ako sa replay kung pwede, and this time kung mangyayari -- gagalingan ko dahil mas positive nako :) Natuto nako at alam ko madami pakong matututunan sa darating na araw. :)
Nagmumura kaba? Kase kung di ka nagmumura tapos ayaw mong may nababasa o nadidinig kang mura e wag ka ng magpatuloy sa pagbabasa dahil sinisigurado ko sayo walang hindi magmamahal sa pagmumurang gagawin ko. Pootangina talaga kase, naiinis ako okay?! Baket? Kase yung putakels na lecheng pinapasukan kong eskwelahan e talagang pinagiinit ang ulo ko sa mababaw namang dahilan. Oo, mababaw lang dahilan ko pero hayup talaga nakakasama ng loob e. :(( Nakakaiyak. Alam mo yong ganung feeling? Nakakagrr. Tanginaaaaa. Ganon. :/
Anu ba yung mababaw na dahilan ng pinagkakagento ko?! Kase kase yung dalawang PINAKA-PINAKA close friend ko (si Mae at Jhe) e napahiwalay sakin ngayung dadating na sem. Actually, classmate ko sila ng isang sem. pero pinakaclose kaming tatlo. Tres Marias baga. Tapos napahiwalay si Mae samin ng isang sem. Ngayon hiwa-hiwalay na kameng tatlo. :( Parang nanadya e. Tengene talaga. :|
Ambabaw ba? Paki mo, trip ko to e. Nakakagago e. As in.
Hindi ko na nga classmate ngayong dadating na pasukan yung mga close friend ko tapos bibigyan pa ko ng classmate na kinaaayawan ko. Nampucha naman talaga. Nakakapoooootek e.
Ewan, siguro magiging loner ako ngayong dadating na pasukan. Mabuti na din siguro yon, mapipirmi ako ng bahay. :(
Wala ding kwenta schedule ko. Nakakatamad yung mga oras nga pasok. :/
Okay, pampalubag loob -- sabay sabay ang uwi naming tatlo every sabado. Okay sabay sabay kaming uuwi. SALAMAT.
Gagamon. Wala natatawa lang ako, kase naman nauso nga ang sikat na sikat na mga Jejemon na yan. Pero hindi sila ang concern sa entry ko na 'to, kundi yung kaibigan kong may may blog den na sha daw ay Tetemon. Oo, tama. Tetemon nga. Sha daw e 'te kumusta? or ayos ka lang 'te? kaya Tetemon. Hahahaha! Abnormal much? Sakanya ako nainspired kaya nakapagupdate ngayon. :D
Sha ay Tetemon ako naman ay Gagamon. Bakit? Dahil ako ay isang kilo't kalahati din namang gaga. May pagkagaga. Magiging ipokrita naman ako kung sasabihin kong hindi kaya oo na, aminado naman e. :D
Pero hindi pa din tungkol sa Jejemon, Tetemon at Gagamon 'to. Mejo random to. Random na random. Na may konek din naman. Teks kasi. Bastaa. Ewan. :))
Nabanggit ko na lang din yang mga MonMon na yan e ikokonek ko na -- siguro naman e may nakateks ka na din ng gento.
"Hi! Kumusta ka na?... Anung ginagawa mo? .. Haha... Kumain kanaba?"Kase naman itatanong ko lang, itatanong ko lang bat andaming ellipses?
Yung mga tuldok? :D
Natanong ko lang naman ha, ang tamaan di ko sinasadya. Para san ba yang madaming tuldok? Pampacute? Mas maeffort? Okay pakialamera ko.
Pero naisip ko kasi PAG, pag lang naman ha, pano pag may kateks kang abogado tas ganyan ang style ng teks feeling mo ba magaling sha? Diba minsan mapapaisip ka, magdududa sa kakayahan niya. I wonder what's with those dots. Panu gagawa ng documents si attorney, puro ellipses? Whahahaha. Okay natanong ko lang din naman. Natatawa kase ko. Nababaduyan den. Yabang ko pooootah. Kala mo e danggaling ko e no. Whahaha Gagamon nga. Paki mo. >:)OPINYON KO YAN! wala lang. Sinabi ko lang. :P
Ikaw anong waistline mo? Sexy ka ba? May 36-24-36 na vital stat.? o may mala-coke-in-can na pangangatawan? Hahahaha! Kase ako hindi naman payat, pero seksi ako. Whahahaha. Ang kapal. Jk lang. Wag na maglabas ng violent reaction na hiningaa jan suuss. :)))
Seriously, hindi talaga ako payat. Hindi din naman ganun kataba. Pero minsan may araw na pakiramdam ko antaba taba ko. Minsan naman feeling ko ampayat payat ko. Kainis.
Anyway, dahil bakashon obviously nanaba ako. Kaen-Tulog-Computer-Gala-Kaen-Tulog-Computer-Gala ba naman ang trabaho mo sa loob ng dalawang buwan e. Napaka-unproductive diba? Tsk. Hindi naman sobra pero nanaba ako. Okay.
Nakakainis lang kase yung mga tao na makakasalubong ko nagcocomment, ni hindi ko naman sila kausap, or kahit binati. Tsk. Mga ano talaga.
Babatiin nila ko para lang sabihing "Uyy Em, antaba mo ngayon ah" o kaya "Em, hindi mo ba gusto magdiet?" I was like -- Tengeneemoooo, hinihingi ko ba opinyon mo? Ugh. Pero shempre mabait ako ang sinasagot ko lang -- bakashon po e. hiyang. :) Pero gusto ko ng umirap. Whahahaha.
Pagkatapos ng mga ganyang batian eeksena naman 'tong mga taong di ko mantindihan kung nangiinsulto o pinupuri ako. "Ampayat mo ngayon Em ah, nagdadiet kaba?" para akong HA? o.O
Ginagago niyo bako? Kasi kung hindi e nakakagago e. Err.
Ikaw ano bang wasteline mo? Patapon ba? O waistline talaga? :DD Kung waistline talaga ay congrats ha. Kung may wasteline ka naman e try mong magdiet at magexercise. Madali lang magpapayat. Discipline as always lang ang katapat. Namamayat nako. At dahil magpapasukan na, mamamayat pa ko.
Hahahaha! >:)
Mahilig kabang magteks? Siguro naman lahat tayo e dumaan sa punto ng buhay natin na naadik tayo magteks. Pero kagaya nga diba ng lahat ng bagay, kahit gaano kamahal at kaganda nagiging kasawa-sawa den.
Kaya ako napasulat tungkol dito e dahil kagabe e may nakipagtextmate sa akin :))
Nanunuod ako ng t.v kasama ang nanay ko. Nakahilata ako sa sofa. Yung cellphone ko nasa ibabaw ng sandalan ng sofa ng bigla itong magring.
Ako: Sino kaya to? mahinang sabi ko ng makita kong hindi nakaregister ang number.
Nanay: Sagutin mo kaya. hininaan ng nanay ko ang t.v, halatang curious din. dis oras na kasi ng gabi. around 11PM na.
Ako: Hello? pagkasagot ko ng cellphone. inulit ko pa ng mga dalawang beses. Hello?
-- nang bigla nyang pinatay. Maingay ang paligid nung caller, feeling ko parang nasa party or something.
Nanay: Sino daw?
Ako: Hindi naman sumagot, binaba na lang.
-- Tinext ko sha, Sino to? iniisip ko kasi na baka hindi nya lang ako nadinig. Signal defect. E baka importante. Gabing gabi na kase, wala agad reply kaya nagpatuloy na kami sa panunuod ng t.v. After mga 2mins siguro tumawag uli!
Ako: Hello?
Caller: Hello. boses lalake.
Ako: Sino po sila?
Caller: --
At bigla na namang binaba. Napapairap nako. Ang bastos ha. Sa isip isip ko lang naman. Nakatingin kaseng nanay ko. :P
Nanay: O sino daw? usisera talaga. hahahaha.
Ako: Ewan ko ho, di naman nagpakilala. Binaba nga lang bigla.
Nanuod na uli kami ng t.v. Pumasok ang nanay ko. Ako na lang ang nanunuod ng t.v, nang may nagteks.
Texter: Ikaw po ba si mayeth? number nung tumawag kanina.
Ako: No, baka wrong number ka. mabait nako, kasi naisip ko, kawawa naman wrong number.
Texter: Uhm, sino ka po?
Ako: Bakit?
Texter: Wala lang po, muka po kasing mabait ka.
Ako: Ay hindi ako mabait, pasensha na. Sige.
Texter: Ang ganda po ng boses mo.
Ako: Maganda boses ko, di kase ako maganda. San mo ba nakuhang number ko? sasapakin ko kung sinong nagbigay, sa isip isip ko.
Texter: Sa friend ko po. Di ko po pwedeng sabihin e.
Ako: Ay ganon? Maghanap ka ng ibang iteteks ha?
Texter: Wag ka po magalit. Kay alaiza po.
Ako: Alaiza? Wala akong kilalang alaiza. wala naman talaga. nagsisinungaling to. tsk tsk.
May naisip ako. Tineks kong pinsan kong adik sa teks. As in adik.
Ako: Cousin, kilala mo ba tong number na to? ***********
Cousin: Hindi e, bakit? Teks ko? :D
Ako: Tumawag e twice, tas nangungulit na. Sige, ikaw bahala.
Cousin: Anu ba sabi sayo? Tineks ko na.
Ako: Nakuha daw number ko sa alaiza e. Di ko kilala. Nagsisinungaling.
Nagteteks pa din ng nagteteks ang caller kanina. Di ka na po nagteks? -- Busy ka po? -- Mga ganyan. Nabubwisit nako. Whahahaha.
Cousin: Nagteks na. Tinanong ako kung kanino ko daw nakuha number nya, sabi ko kay alaiza. Haha. Ang reply sinong alaiza? Huli cousin. :DD
Ako: Haha. Di nako nagreply e, gusto mo ba? sige itextmate mo na.
----
Texter: Di ka na nagtext. :( Galit ka po ba?
ayy feeling? sa isip isip ko. hahaha. kaya nagreply ako.
Ako: Oo, galit ako. Ayoko sa sinungaling at ayoko sa makulit na nagteteks e hindi ko naman kilala. Pasensha na pero hindi ako nakikipagtextmate. Sige.
Texter: Bakit po hindi ka nakikipagtextmate? May magagalit ba?
Di nako nagreply. Wala talaga akong gana magteks, hindi naman sa wala akong load. Hindi naman sa pagmamayabang pero medyo madami akong load lagi. Salamat sa kuya ko. Sponsor ko ng load. lol. Pero hindi talaga ako mahilig magteks sa hindi ko kilala. Hahaha. Textmate?. Minsan nagawa ko na. Sa isang tao lang. Hindi din nagtagal at hindi ko na inulit. Lol.
Textmates. Clans. Bakit hindi ko kayo mahiligan. Hahahaha. Seriously, I find it cheap. Sorry sa mga mahilig sa clans at textmates pero ayoko talaga. I find it cheap really. I mean, wala ka bang kaibigan? Yung pwede mong itext ng di ka na kailangan magpakilala? Magsabi ng hilig mo? Tapos makikipagtextmate sayo bago sasabihin naiinlab na? Like duhh!
Hahahaha. Ang haba. Nawili ako mashado. :DD
Naniniwala ako sa kasabihan yan ni kuya kim na ang buhay e weather weather lang.
Kanya kanyang trip lang, iba ibang decision, kanya kanyang pagpapatakbo ng mga buhay.
Kaya ako, weather ko ngayon. Panahon ko. Gusto ko. Trip ko gumawa ng blog, kaya ko nagawa to. Sikretong taguan ko ng mga bagay bagay na ayokong mabasa o malaman ng mga taong kilala ko o kilala ako. Alam ko na ang lahat ng tao e may mapanghusgang mga mata -- at karamihan sa kanila, kilala ko ata. :/ ang yabang ko, mapanghusga din naman ako. :))
Nagsasawa nako sa mga networking sites. Facebook. Multiply. Twitter. Plurk. Pangalanan mo na, meron siguro ako nyan, napakadame. Kagaya ng lahat ng bagay, kahit napakamahal pa, kahit napakaganda pa, dumadating pa din sa puntong nakakasawa na. Diba.
Weather weather lang din. Sa una lang exciting. Kaya naisipan ko na ding gumawa ng blog, kase dito weather weather lang din. Pwedeng magblog ako pag gusto ko, pwede ding hindi kung ayaw ko. Walang makikialam. Walang karmang mababawasan. Walang itatag na kung ano-ano. Ako lang. Trip ko lang. Yung gusto ko lang. Masasabi ko pang gusto ko. Kahit ano.
Sige. Sikreto lang 'to ha? Kung sakaling matuklasan mong tungkol dito, wag kang maingay. :*
Posts
